Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Μήπως τελικά το ΤΕΤΑΡΤΗ 04:45 είναι ένα αριστούργημα; !!!




 
                Αλέξη Αλεξίου: ΤΕΤΑΡΤΗ 04:45


 
Επανέρχομαι σε μια ταινία για την
 οποία είχα ξαναγράψει όταν την
είδα στο σινεμά τότε που
 πρωτοπαίχτε.  
  

                   Είχα εντυπωσιαστεί και είχα
                   εκφράσει το θαυμασμό μου.

Θαυμασμό για ένα νουάρ φιλμ
από έναν σινεφίλ που δεν είναι
 και τόσο φαν του είδους.

                   Έλα όμως που την ξαναείδα
                     προχτές στην τηλεόραση
                     και ... έπαθα πλάκα!
Νομίζω πως ο Αλέξης Αλεξίου, ο ταλαντούχος μας αυτός και σεμνός καλλιτέχνης, δημιούργησε ένα αριστούργημα.
                Η δεύτερη φορά μου ανέδειξε
            περισσότερες πτυχές της ταινίας
               και περισσότερες αισθητικές
                                          τελειότητες.
Ένα στόρυ απλό που αναπτύσσεται κανονικά χωρίς πολλά μπερδέματα
από τα μπρος-πίσω.
               Μόνο που μέσα από αυτή την   απλή ιστορία περνάει όλη η σημερινή    ελληνική πραγματικότητα με μεστούς  και άκρως ρεαλιστικούςδιαλόγους.

Περνάνε και άλλα πράγματα που την πρώτη φορά δεν τα πιάνεις.
 Όπως εκείνος ο συμβολισμός που ο Στέλιος ένας λάτρης της τζαζ και ιδιοκτήτης για πολλά χρόνια ενός ανάλογου μαγαζιού, όταν αποφασίζει να καθαρίσει το Ρουμάνο αρχιμαφιόζο και το γυιό του που του το παίρνουν γιατί τους χρωστάει, ρίχνει περισσότερες σφαίρες σε αυτό το μαλακισμένο που του είχε πει: "εσύ θα φαίνεσαι σαν ιδιοκτήτης αλλά εγώ θα επιλέγω τη μουσική, μουσική γαμάτη και όχι τις μαλακίες τις δικές σου"

Και αυτό γιατί ο Αλεξίου δείχνει να έχει τη στόφα των μεγάλων δημιουργών που τίποτα δεν βάζουν εκ του περισσού και τίποτα δεν ξεχνάνε.
Όσο για το εικαστικό μέρος εκεί είναι που υποκλίνεσαι. Φωτογραφία φωτισμοί μουσική πλάνα και χρώματα δημιουργούν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Ακόμη και το μπόλικο αίμα που ρέει βγάζει μια ποιητική άχνα.  

 Το καστ των ηθοποιών του έδωσε ρέστα. Στέλιος Μάϊνας, Μαρία Ναυπλιώτου, Δημήτρης Τζουμάκης, Αδάμ Μπουσδούκος και Γιώργος Συμεωνίδης ανέβηκαν σε μεγάλα ύψη υποκτιτικής τέχνης. Και για εκείνον τον Τζουμάκη τι να πει κανείς. Ο μεγαλύτερος καρατερίστας ηθοποιός μας που βγήκε ποτέ. Εγώ παθαίνω με τη φάτσα του και το παίξιμό του.                 Ο Αλέξης Αλεξίου είναι μεγάλος σκηνοθέτης και ξέρει να παίρνει το μάξιμουμ από τους ηθοποιούς του, ούτε Μαστρογιάννηδες χρειάζετιαι ούτε και Κόλιν Φάρελ.
Και να κάνω μια τελείως υποκειμενική αξιολόγηση -μακριά από μένα οι αντικειμενικότητες- ο 21ος αιώνας βρίσκεται στο 16ο χρόνο του και πιστεύω πως το "ΤΕΤΑΡΤΗ 04:45" είναι η καλύτερη ελληνική ταινία του!
 
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: